To już jutro

Zbliża się kolejna rocznica od kiedy zabrakło Mamy. Już 52 lata wspominam, pamiętam, czuwam.
Teraz przygotowuję się do tego, aby na grobie Mamy zawisł harcerski krzyż. Wszystko przygotowane i mam nadzieję, że nie zasypie śniegiem tak mocno byśmy nie mogli dojechać. Bądźmy dobrej myśli!

Wyruszamy jutro.