13 CZERWCA

 „PRZYRODA WOŁA NAS"

To ostatnie przedwakacyjne, comiesięczne spotkanie naszego Klubu „OKATiK".
Tak jak było zaplanowane, zebraliśmy się w Związku i autobusem miejskim pojechaliśmy na cały dzień do naszego „Botanika". Oprowadził nas sam pan kierownik Ogrodów, który znalazł czas, by pojechać z nami i w sposób bardzo ciekawy opowiedzieć o historii powstania i bogatej roślinności tego przepięknego miejsca.

OGRÓD BOTANICZNY w Myślęcinku utworzono na 60 hektarach północnej części Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku w 1980 roku.
Ta malownicza enklawa, w której - za przyzwoleniem natury - ręką człowieka stworzone zostały stawy czy alpinarium z ogrodem roślin górskich i spływającym po zboczach wodospadem – musi budzić skojarzenie z rajem. Wszystko za sprawą wspaniałego bogactwa roślin, których zarejestrowano tu ponad 430 gatunków należących do 71 rodzin! A wśród nich egzotyczna sekwoja czy rodzime limby i kosodrzewina. Pięknie prezentuje się Ogród Botaniczny o każdej porze roku.
To także w bydgoskim BOTANIKU, jako w jednym z pierwszych w Polsce i Europie ogrodów botanicznych - jesienią 1999 roku oddano do użytku Ścieżkę Dydaktyczną dla Osób Niedowidzących.
Na tej ścieżce systemem Braille’a opisano  blisko 150 zgromadzonych roślin. Rośliny te posadzono w alejce umożliwiającej osobom niepełnosprawnym łatwość przemieszczania się przy stabilnej barierce i możliwość dotykania czy wąchania roślin, a zatem poznawania ich za pomocą innych niż wzrok zmysłów.

Po spacerze Alejkami Ścieżki Dydaktycznej wszyscy powędrowali dalej, w dół ogrodów. Wzdłuż przepięknie rozłożonych stawów, potem do Alpinarium, gdzie zrobiono  „strażackie" zdjęcie przy strumyku a potem do hotelu „Pałac" na chwilę odpoczynku. Po smacznym rosołku ruszyliśmy dalej na lekcję Nordic Waking

(chodzenia z kijkami). Komu jeszcze było mało, mógł zostać i zwiedzać resztę Leśnego Parku. Wspaniała pogoda, zamówiona specjalnie na ten dzień, pozwoliła całej 30 osobowej grupie na skorzystanie z naszych „Zielonych Płuc Bydgoszczy". 

ESPERANCKI CZERWIEC

Miesiąc zaczął się od naszego spotkania w Klubie „Esperanta Amiko", gdzie tym razem Ula Tupajka prezentowała utwory Juliana Tuwima w języku esperanto „Juliano por infanoj".
3 czerwca - Było to ostatnie przedwakacyjne spotkanie naszego klubu.

6 czerwca Odbyło się kolejne spotkanie w ramach warsztatów recytatorskich Klubu „OKATiK" - aż radość bierze, jak widać postępy i zaangażowanie uczestników. Było kilkanaście osób (na planowanych 6). Szkoda, że zostało jeszcze jedno spotkanie z tego cyklu. Teraz spotkamy się na spacerze w Myślęcinku.

8 czerwca kolejny esperancki wyjazd. Wróciliśmy bardzo zdadowoleni! Toruń organizował „Dni Antoniego Grabowskiego".
Pierwsza oficjalna część odbyła się w Bibliotece Pedagogicznej, gdzie pani dyrektor tej placówki otworzyła wystawę polskich publikacji w języku esperanto. Organizatorom udało się zgromadzić kilkaset pozycji, z których część była tłumaczona przez tego znanego chemika, poliglotę i tłumacza - A. Grabowskiego.
Miło, że na tej wystawie znalazły się również moje publikacje: „Teneraj rigardoj" i „Ślad niewidomego przyjaciela". Przyjemnie było oglądać je w gablotach wystawowych.




Bardzo ciekawy był wykład Teresy Namare dotyczący życia i twórczości A. Grabowskiego, który przybliżył nam jego osiągnięcia. Z zainteresowaniem wysłuchałam też wykładu dotyczącego twórczości i trudności związanych z tłumaczeniami współczesnymi na j. esperanto znanej tłumaczki Lidii Ligęzy.
Później zwiedziliśmy Muzeum Etnograficzne i mieliśmy czas na spacer po toruńskich zabytkach.

Wieczorem spotkaliśmy się w stylowym wnętrzu „Pod św. Janami" na typowym esperanckim spotkaniu z toruńkimi piernikami. Zadziwiająca była frekwencja ponad 40 osobowa grupa z różnych miast Polski.

NAJPIĘKNIEJSZY MIESIĄC MAJ

Skończył się „najpiękniejszy miesiąc maj”, nie zawsze pogodny i ciepły, ale jednak „rozdmuchał” wiosnę, która wszędzie już jest widoczna. U nas na tarasie również

29 maja Ostatnie spotkanie majowe na poranku w Filharmonii. Tym razem były to piosenki żołnierskie „Z sercem w plecaku”. Bardzo sympatyczne spotkanie, jednak nie mieliśmy czasu na wspólną kawę po koncercie (co stało się niemal tradyja). Wróciłam do domu z bukietem kwitnących czerwonych kasztanów, których gałąź oberwała się koło Filharmonii.

23 maja Kolejne spotkanie „Wspólnego teatru” z Tonią Markiewka, która bardzo ciekawie prowadziła zajęcia w formie rozmowy i jednocześnie analizy tekstów. Tekstów, które poszczególne osoby przygotowują do prezentacji na wrześniowe spotkanie. Sekcja redakcyjna dalej pracowała nad śpiewnikiem „Kolędujmy razem”, gdzie kompletowaliśmy zdjęcia prac naszych plastyków jako ilustracje.  Mile zostałam zaskoczona życzeniami imieninowymi, które zakończyły się w „Meluzynie”…

19 maja Majówka u św. Antoniego organizowana przez nasze duszpasterstwo i Koło Powiatowe, gdzie już tradycyjnie, nasz Klub włączył się do pomocy. Organizacyjnie wszystko przebiegło sprawnie i „pogodowo”.  Zakończyliśmy, też tradycyjnie,  nabożeństwem majowym przy figurze. Każdego roku te nasze spotkania majówkowe wyglądają trochę inaczej. Może to właśnie przyciąga i wciąga do uczestnictwa.

16 maja Spotkanie na Krasińskiego w nowej siedzibie Działu Rehabilitacji. Klub Seniora zorganizował wybory nowego Zarządu (bez większych zmian i problemów) potem pospacerowaliśmy do Wojewódzkiego Ośrodka Kultury i Sztuki na kolejne warsztaty recytatorskie. Tym razem nasi członkowie czytali wiersze, które wcale nieźle prezentowali się na tle innych wykonawców w Klubie „Arkona”.

12 maja Dywany kwiatowe w Bydgoszczy, już po raz czwarty. Jednak po raz pierwszy udało mi się być osobiście. Przy przemiennej pogodzie spacerowaliśmy po Wyspie Młyńskiej. Dywany usypane z pączków tulipanów wyglądały dużo ciekawiej z daleka niż z bliska. Jednak wyspa w swoim wiosennym nastroju przyciągała. Szczególnie ciekawie było przy stoisku z dekoracjami kwiatowymi, gdzie w formie pokazu dziewczęta wykonywały przepiękne dekoracje: „Tulipanowy parasol”, „Kwiatowy tort” „Rozkwitłe korzenie” itp. Po raz pierwszy obejrzałam tulipany „Bydgoszcz”, które dopiero są w trakcie rozsady.

10 maja Spotkanie w Galerii Wspólnej z poetką Grażyną Wojcieszko, która pochodzi z Bydgoszczy. Mieszka na przemian w Brukseli i Borach Tucholskich. Wydała kolejny tomik wierszy „Sen o tramwaju”. Tomik ten wzbogacony został audiobookiem , gdzie wiersze interpretuje Anna Romanowska a muzyką wzbogacił Adam Prucnal. Podczas spotkania wiersze recytowała autorka i Tadeusz Zwiefka a Adam Prucnal ze swymi „czarodziejskimi” skrzypcami oczarował wszystkich.

9 maja  Spotkanie w Muzeum, o którym pisałam poniżej. Potem warsztaty recytatorskie z Krysią. Dzień zakończyliśmy w Modraczku, gdzie w strugach deszczu dotarłyśmy na spotkanie z nowym  almanachem Kawiarni Literackiej „Ta podróż trwa...". Było bardzo uroczyście, szczegółowo wyreżyserowane, jednak dla mnie... trochę obco...  wyszłam po angielsku...