10 grudnia

Kolejny mały jubileusz. Już 10 raz spotkaliśmy na grudniowym wieczorze Zamenhofa. To już 10 lat jak systematycznie spotykamy sie w naszym Klubie Esperanta Amiko na comiesięcznych spotkaniach. Grudniowe zawsze obchodzimy bardziej uroczyście.

Przygotowałam z tej okazji specjalną prezentację zdjęć wspominającą jak to w różnych latach i w różnych miejscach bywało. Pracy było sporo, ale warto było. To już prawie 100 spotkań z esperantystami, które organizowałam. Nazbierało się tego...Tym bardziej, że staramy się, aby każde spotkanie miało inną tematykę, inną osobę prowadzącą.

Poprzednie lata spotykaliśmy się w naszej, PZN-owskiej kawiarni (którą niestety, zlikwidowano).

Od września br. nasze spotkania Klubu "Esperanta Amiko" odbywają się w Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy.  Po raz pierwszy gościliśmy w MCK-u na grudniowym spotkaniu. Było sympatycznie i elegancko. Naszym gościom z Belgii, Węgier i Kazachstanu też bardzo się podobało.

3 grudnia, księgarnia "Ówczesna"

No cóż, jestem po kolejnym spotkaniu autorskim. Tym razem w księgarni „Ówczesna”.

Jest to jedna z nielicznych księgarni, gdzie można zajść, posiedzieć, wypić dobrą kawę i …przy okazji wybrać sobie ciekawą książkę. Sympatyczna atmosfera, sympatyczna obsługa.

Dlatego zgodziłam się od razu, kiedy zaproponowano mi spotkanie. „Płyniemy z kartkami kalendarza” – tak zatytułowałyśmy nasze spotkanie, które zaproponowałam również Małgosi. Ostatni rok miałyśmy sporo wspólnych działań. Było to takie podsumowanie naszej znajomości, które w formie rozmowy, przeplatanej poezją, poprowadził jej mąż – Waldek.

Ania z Anielą zrobiły mi przesympatyczną niespodziankę.

Ostatnie cztery tygodnie

19.10 Byłyśmy na grobie Irenki Wójcik. Okazało się, że dzisiaj skończyłaby 60 lat – zabrakło kilka dni… Tak szybko odeszła

23.10 imieniny Marleny. Odwiedziłyśmy Fundację „Szansa dla niewidomych”, później zaszłyśmy do „Ogniem i mieczem”, aby sobie jeszcze trochę „pogawędzić” i  nacieszyć się ciekawym i przytulnym wnętrzem.

24. 10 Rozpoczęłam „Akademię sztuki” w Biurze Wystaw Artystycznych. Spotkania mają być dwa razy w miesiącu, więc może dam radę i będę miała coś dla siebie…

25.10 W Galerii na Starym Rynku otwarcie ciekawej wystawy fotografii, później poszłyśmy na spotkanie do „Ówczesnej” z młodziutką poetką Emilią Łydką.

27.10 Rano przygotowania na wyjazd urodzinowy do Asi (upiekłam tort), po południu wyjście na koncert w nowej przestrzeni kulturalnej „Światłownia”. Było zimno, ale koncert fajny.

28. 10 Wyjazd do Poznania na całą niedzielę. Sympatycznie i „rodzinnie”

Asia zadowolona, choć mocno zmęczona.

30.10 W Filharmonii spotkanie z chińskimi studentami. Dali świetny koncert, warto było uczestniczyć w spotkaniu Klubu Melomana, pewnie wybiorę się też na kolejne (23 listopada)

31.11 Przyjechała siostra, z którą aż nieprzyzwoicie dawno się nie widziałam. Miałyśmy sobie trochę do poopowiadania. Ona swoje wrażenia z ostatnich podróży, ja trochę mniej… Rano pojechałyśmy na groby rodziców do Żnina. Joanna została jeszcze, by z Gienkami pojechać na groby do Gorzowa. Ja zabrałam się z Adasiem do Bydgoszczy. Zbyt intensywne ostatnie tygodnie dały się we znaki… musiałam pozbierać siły

3. 11 Na cmentarzu przy ul. Lotników pożegnaliśmy Janeczkę Neymann, jedną z naszych najstarszych sportsmenek. Była bardzo sympatyczna, zawsze taka pogodna i życzliwa. Nie przypuszczałam, że miała po osiemdziesiątce. Na pogrzebie żegnało ją liczne grono przyjaciół.

5. 11  Cały dzień w pracy, potem na zabiegi i prosto do MCK-u na esperanckie spotkanie. Tydzień zaczął się pracowicie…

7 .11 Fundacja ARKA zaprosiła na trzydniowe spotkanie podsumowujące konkurs „Piękni niepełnosprawni”. Ciekawie przygotowane spotkanie, atmosfera nie do opisania… Wzajemna życzliwość, pogoda ducha i taka serdeczność. Bardzo sympatyczni ludzie. No, a przede wszystkim miałam pełny luz. Byłam uczestnikiem, nie organizatorem. Podobał mi się pomysł z aukcją, gdzie każdy coś przywiózł i każdy coś kupił.

8.11 Główne uroczystości w Miejskim Centrum Kultury. Panowie z Kabaretu „Klika”, którzy prowadził imprezę - zapowiadając mój występ, przyznali się oficjalnie, że razem studiowaliśmy. A było to…. trochę lat temu. Dobrze, że nie zjadła mnie trema i nie zapomniałam wiersza, który miałam prezentować.

9.11 Trzydniowy pobyt w hotelu „Brda” z gronem życzliwych osób. Do tego nagrodzony wiersz w pięknie opracowanym wydawnictwie. Uroczysta kolacja w restauracji „Maestro’ a potem do Opery na „Cyganerię”. Miłe zakończenie spotkania, które zostanie w pamięci.

10.11 Kolejny tydzień, gdzie trzeba zabrać się do pracy nad sprawozdaniami i rozliczeniami. Przyjemniej jest organizować niż potem ta cała papierkowa praca…

11.11 Od dawien dawna dzień ten spędzałam zawsze uroczyście. Dzisiaj wyjątkowo, sama w domu… nawet bez rogala, co w św. Marcina zwykle bywał… chyba dopada mnie listopadowa nostalgia… Trzeba brać się do pracy.

PUSTY POKÓJ

Mój pociąg życia

kończy bieg

ostatnia stacja

Horyzont

przesiąknięty

purpurą słońca

wjeżdża w poczekalnię

przeznaczenia

Stosy marzeń

zapełniają śmietnik

i przekraczają

barierę samotności

Deszczowa symfonia

nadawana z nieba

otwiera parasol

uwielbienia kolejnych dni

prowadzących

do… pustego pokoju

12.11 Dalszy ciąg zabiegów. Trochę lepiej się czuję, tylko wzrok mocno siada. Dobrze, że zostałam pocieszona, że to nie sarkoidoza, tylko nerw wzrokowy siada…

13.11 Ostatnie przygotowania do „spotkania z piosenką”. Dobrze, że przypomniałam sobie o potrzebnych badaniach przed 27.XI i podjechałam jeszcze do przychodni.

15.11 Od rana na ul. Krasińskiego. Było nawet całkiem sympatycznie… Ania przywitała mnie różyczką – gratulując sukcesu z „Arką”. Marian grał na akordeonie, Julita i Halinka nie zawiodły i dzielnie wspomagały śpiew. Tym razem śpiewanie piosenek patriotycznych przeplatane było krótkimi anegdotami dotyczącymi historii ich powstawania. Było ok. 30 osób i nie wiadomo kiedy minęło to spotkanie, które już po raz piąty organizowaliśmy w naszym Klubie. Tak, tak, pierwsze też miało miejsce 15 listopada, tylko 2007 roku. Zrobiła się więc pewna tradycja, którą warto kontynuować.

Ten dzień był wyjątkowo długi. Odwiedziłyśmy również „Światłownię” wstępując na kawę i ciastko. Potem jeszcze na 18-tą do Przestrzeni Kulturalnej WSG, gdzie była promocja pokonkursowego almanachu poetyckiego "Słowiańska woda pamięci" i płyty CD "Nadgoplańskie szepty". Spotkanie poprowadziła Alina Rzepecka (swoim pięknym aksamitnym głosem), uświetnił je występ zespołu wokalnego Cantabile z Kruszwicy.

Warto było zostać.

16. 11 Ciąg dalszy papierkowej pracy…

17.11 Warsztaty literackie w MCK-u. Była nas tylko piątka, ale jak zwykle twórczo i sympatycznie. Zwalniam tempo… przyszły tydzień musi być spokojniejszy… Wybieram się na dwa koncerty do Filharmonii – zobaczymy, czy się uda?

KOLEJNY  DOTYK

Płyniemy z falą

barwnego słowa

po Chełmińskiej Ziemi

Dotykiem oglądamy

drewniane chaty

surowe mury

pędzlem widziane

przez Leona

- Wyczółkowski

też tu bywał

Wyobraźnia

karmiona

gotyckim echem

maluje

swoje obrazy

Wspomnienia pachną

piernikami  miłością

ułanami i radością

widzącą palcami

 

Jeszcze trochę wspomnień... i już będę na bieżąco

28 września

Związek Literatów Polskich w Bydgoszczy obchodził swój ważny jubileusz. Podczas uroczystości w  Galerii Wspólnej, wręczone zostały odznaczenia i medale, w tym pośmiertnie najwyższe odznaczenie, jakie otrzymał bydgoski twórca, Gloria Artis dla Jana Góreca-Rosińskiego. Odznaczenie odebrał syn Jana. Gośćmi honorowymi byli prezydent Bydgoszczy Rafał Bruski, przewodniczący Rady Miasta Roman Jasiakiewicz, prezes ZLP Marek Wawrzkiewicz oraz prezes oddziału poznańskiego Paweł Kuszczyński. Po oficjalnej części zostaliśmy zaproszeni do dawnego „Węgliszka” na prezentacje literackie. Poeci prezentowali tam swoje utwory. Ja też tam byłam… i kilka przedstawiłam.

  

5 października

Spotkanie autorskie Małgosi w Klubie „Odnowa”

Atmosfera sympatyczna, liczne grono znajomych. Poznałam nowe utwory (nie tylko wiersze) w wykonaniu autorki (skrzypaczki). Ledwie zdążyłam na spotkanie – to jednak jest trochę daleko. Powrót był bardzo trudny – sama po ciemku!

Na warsztatach (6 września) zaprezentowałam wiersz, który powstał trochę na gorąco,

wiersz "Gonia"

Z kulą  

wędruje pod rękę

pod boki bierze się

z losem

Uśmiech  podaje

w przekąsce

smyczkiem

łaskocze serca

Niedościgniona

Gonia tuli się

w kielichach

kwiatów

Widzi życie

w grających kolorach

zdobywa świat

poezją… życia

i prozą marzeń

Tydzień później (11 września) Małgosia miała spotkanie u nas w Klubie Polskiej Książki „OKATiK”. Chyba było wesoło. Sama nie wiem, czemu byłam taka „uchachana” prowadząc spotkanie. Czy to sprawiły Jej metafizyczne wiersze…

O 15 październiku pisałam już wcześniej

Jeszcze co ciekawego: to spotkanie 17 października w Bibliotece Wojewódzkiej -  jubileusz 50-lecia pracy twórczej Zdzisława  Prussa. W spotkaniu z jubilatem uczestniczyło grubo ponad stu jego sympatyków i przyjaciół. Roli prowadzącego podjął się Wiesław Trzeciakowski.

 

Niewiele uwagi poświęcił Pruss swojej pracy dziennikarskiej, natomiast obszernie opowiadał o okolicznościach powstania bydgoskich leksykonów: teatralnego, operowego, muzycznego, których mentorką okazała się była wiceprezydent Bydgoszczy – Elżbieta Krzyżanowska.

Spotkanie zakończyło się licznymi życzeniami i gratulacjami dla jubilata.

Warto było być i posłuchać.

18 października spotkanie autorskie Ewy Zalewskiej w Klubie "Akrona" przy WOKiS

Uzupełnienie z września

Powspominam trochę spotkań literackich, które udało mi się przeżyć w ostatnich tygodniach

8 września
Narodowe czytanie Pana Tadeusza
Czytaliśmy przed naszym Teatrem Polskim fragmenty drugiej księgi. Moi niewidomi przyjaciele czytali brajlem, co wzbudziło spore zainteresowanie

11 września
Moje spotkanie autorskie w Klubie Polskiej Książki w hotelu Centralnym. Spotkanie poprowadziła Jolanta Kowalska. Było to pierwsze powakacyjne spotkanie w KPK, w którym uczestniczył również Stefan Pastuszewski. Prowadził on później ożywioną dyskusję, która przerodziła się prawie w warsztaty literackie. Kameralnie, ale sympatycznie…
Zaprezentowałam na koniec swój nowy wiersz:

ŚWIETLIK

Aktywna burza
w szklance
nie tylko wody

Szuka swego
miejsca poza
granicami głupoty

Podpiera się
widzącymi duszą

Chce uszczęśliwić
zrozumieć

Nie zamykać się
w areszcie
własnych obaw

Nie cenzuruje
słowa
sypie piorunami

Podcina skrzydła
i kala własne
gniazdo

Tłumaczy
że czarne jest białe

Byle tylko błysnąć
i wzbić się do lotu

13 września
W Kawiarni Literackiej DK „Modraczek” odbyło się pierwsze po wakacyjnej przerwie spotkanie poetyckie. Bohaterką spotkania była poetka ze Szczecinka Krystyna Mazur. Towarzyszyło jej osiem poetek z tego miasta, zrzeszonych w Otwartej Poetyckiej Alternatywie Literackiej. Poetycki wieczór, jak zwykle poprowadziła Barbara Jendrzejewska. Sympatyczna jest tam atmosfera. Szkoda, że te spotkania są w tym samym terminie co moje w OKATiKu

26 września

W  Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy udało mi się zorganizować spotkanie poetyckie z Antoniną Markiewką, które poprowadziła Jolanta Baziak. Spotkanie ciekawe, uczestniczyło w nim kilkadziesiąt osób. Toni towarzyszyła Małgosia Mówińska-Zyśk grą na skrzypcach. Połączone zostało z otwarciem wystawy fotograficznej „Leon widziany… inaczej”. Tonia dała się w końcu namówić do podzielenia się swoją twórczością z innymi. Miałam satysfakcję, że zrealizowałam marzenie siedzące we mnie odkąd ją poznałam. Na prawdę ciekawa i twórcza osobowość.

15 października

No, jestem już po głównej imprezie podsumowującej programy realizowane w naszym Związku i w Okręgowym Klubie Aktywności Twórczej i Kulturalnej "OKATiK" a także po święcie niewidomych.

Tym razem, w związku z naszym jubileuszem (Klub ma już swoje 5 lat) byliśmy głównymi organizatorami Międzynarodowego Dnia Białej Laski.
Trochę się działo… myślę, że wyszło chyba nienajgorzej…
Nie będę o tym pisać – jest na facebooku
Może tylko kilka fotek i trochę przerobiony wiersz

15 października

Międzynarodowy
Dzień Białej Laski
święto moich
niewidomych
przyjaciół i moje

Święto przypomnienia
że jesteśmy
i na świat patrzymy
sercem

Zamknij oczy
a podając rękę
poznasz drogę
mego przyjaciela

       

już październik

Trzy miesiące przerwy w pisaniu. Czy nic się nie dzieło? Oj działo się, działo się! Nie miałam czasu pisać. Narzekanie na brak czasu podobno nie jest teraz w modzie. Człowiek dobrze zorganizowany ma czas na wszystko...

Tak wiec po trzech miesiącach wracam na "swoje łamy". Minęło lato, którego prawie nie odczułam - prócz wyjazdu do Jastarni (jeszcze w czerwcu). Miesiące letnie były bardzo pracowite. W lipcu wyjazdy (w ramach realizowanego programu), w sierpniu również.

Warsztaty artystyczne, które organizowałam również pochłonęły sporo czasu. Wrzesień pod hasłem warsztatów i wystaw. Redagowanie gazetki podsumowującej program "Niewidomi u Leona" i audiodeskrypcja do wystawy w Galerii WOKiS-u.

No a teraz tylko 15 pażdziernika uroczystości w MCku i chwila wytchnienia...

Dotykiem ogladany Toruń

5 lipca - Byliśmy w Toruniu. Upał był straszny, jednak nikogo nie przestraszył  i wszyscy stawili się na umówioną zbiórkę. Zwiedziliśmy Muzeum Etnograficzne, gdzie każdy mógł "dotykiem i słowem" poznać historię Ziemi Chełmińskiej.

Nie zapominając kupić toruńskich pierniczków, spacerkiem przeszliśmy się po Starym Mieście. Na dziedzińcu Ratusza mogliśmy obejrzeć makietę Torunia przygotowywaną z kluczy, które swego czasu na ten cel zbieraliśmy. Potem pojechaliśmy do siedziby Koła, które przygotowało dla nas poczęstunek. Panoramę Torunia malowała nam słowem przewodniczka, która barwnymi opisami i anegdotkami przybliżyła nam historię i architekturę tego miasta.

końcówka czerwca

Niby urlop a jednak:
26 czerwca - otwarcie wystawy "APOKALIPSA" w Galerii na Starym Rynku

28 czerwca - wyjazd ze żnińskim kołem PZN do Lubostronia i do ośrodka harcerskiego w Smerzynie. Cisza, spokój, jak to na Pałukach bywa. Szumi las nad pięknym, cichym jeziorem - pierwszy raz tam byłam

Szumi las

rozdrganymi listkami

mrucząc pieszczotliwie

kołysankę brzozową

- Znajdziesz w nim spokój

ciszę co Chopina z salonów

na łąki przenosi

Szumi las

wytrwałością dębów

czułością jaworów

goreje kiściami jarzębin

- Zrób korale

i zawieś na szyjach

szybującym obłokom

Szumi las

świerkową rapsodię

żegnając topiący się

dzień w jeziorze

- Jeszcze się zobaczymy

jeszcze usłyszymy

co w trawie piszczy

Szumi las i gra

wiolonczelą runa leśnego

wystrojoną  melodię

pagórków pałuckich

30 czerwca domowa imprezka, przedłużona noc świętojańska...
no i już lipiec

CZERWIEC

Jesteśmy już w końcówce czerwca. Nie nadążam z pisaniem. Wszystko dzieje się za szybko i... za krótko...
Wróciłam właśnie z Jastarni, z kilkudniowego pobytu nad morzem.

 Te moje ukochane wschody i zachody słońca zawsze dodają mi sił do dalszego działania.

Ale po kolei:
- Jestem już po imieninach Jana i nocy świętojańskiej, którą spędziłam w Żninie na klasowym zjeździe.

23 czerwca przybyła nas  spora grupka i w "Parkowej" bardzo sympatycznie spędziliśmy sobotnie popołudnie.

Obejrzeliśmy film wspomnieniowy z czasów licealnych zrobiony przez naszego "Mistrza fotografii" - Krzysia. Przespacerowaliśmy "drogą po starej kolejce" na cmentarz, gdzie zapaliliśmy znicze naszym ojcom (jako, że był to akurat dzień taty).

Nad żnińskim jeziorem wysłuchaliśmy koncertu Eleni i...

jeszcze starczyło nam czasu by pośpiewać, potańczyć i pośmiać się wspominając stare, dobre licealne czasy.



-















od 17 do 22 czerwca byłam w mojej ukochanej Jastarni. Cieszyłam się, że znowu mogłam pospacerować plażą jeszcze nie zadeptaną przez turystów. Ostatni tydzień przed rozpoczęciem sezonu okazał się  bardzo trafiony: ludzi mało, pogoda świetna do spacerowania. Moja współtowarzyszka - Małgosia okazała się dobrym, nie absorbującym towarzystwem. Dużo spacerowałam z kijkami. Nie zabrakło wyprawy do Juraty, wieczoru brydżowego i jednego poranka ze wschodem słońca. Prawie wszystkie zachody zaliczone na plaży - jeden ze wspaniałą tęczą.

Maj się skończył
czerwiec w pełni
Jastarnia cię wzywa
pojedź z nami
a nad morzem znów
będziesz szczęśliwa

Bursztynowy
brzeg Bałtyku
piasek pod nogami
urokliwy
zachód słońca
wabi kolorami

Domy, domki
pensjonaty
spacer po chodnikach
dziwne ceny
zapach ryby
szczęścia szachownica

Bór sosnowy
upał chłodzi
morska bryza cię ogarnia
piękny widok
dech zapiera
to właśnie Jastarnia

- 14 czerwca wycieczka do Wierzchlasu "Śladami Leona Wyczółkowskiego". W strugach deszczu, z parasolami i w pelerynach dzielnie zwiedzaliśmy rezerwat cisów. Pod okiem młodego leśniczego, który bardzo ciekawie opowiadał  o drzewach i różnych ciekawostkach przyrodniczych tego terenu, wędrowaliśmy ścieżkami rezerwatu. Odgłosy deszczu mieszały się ze śpiewem ptaków i bzykiem komarów.

W Bysławiu zatrzymaliśmy się na obiad i tam wysłuchaliśmy dalszych opowieści  o przyrodzie, którą tak upodobał sobie pasjonata polskiego pejzażu - Leon Wyczółkowski .
W podróży towarzyszył nam sam Mistrz Leon - nasz przewodnik, historyk sztuki  przebrany za "Wyczóła" i barwnie opowiadający nam o jego życiu, twórczości i miejscach z nim związanych.
W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się we Wtelnie i zapaliliśmy znicze na grobie Leona.

Spłukane deszczem
drzewa witają nas
w Wierzchlesie

Sosny i cisy
kłaniają się muskając
mokrymi igłami

Zapach puszczy
dodaje twórczego
tchnienia

Mistrzu Leonie
ty też
byłeś tutaj

Zostały twoje
czarno-białe
ślady

- 11 czerwca byłam w Aleksandrowie Kujawskim, gdzie nasze Koło Powiatowe zorganizowało spotkanie w ramach Klubu Żywej Książki i programu "Poznaj siebie 3".

Okazało się, że w Aleksandrowie jest sporo osób uzdolnionych, którzy zgłosili swoje prace na konkurs literacko-plastyczny "Niewidomi u Leona". Ja zaprezentowałam swój najnowszy tomik "Słowa - moje światło" i z piękną różą wróciłam do domu.