W 130. rocznicę urodzin Wandy, 24 sierpnia (w środę) spotkanie w Kujawsko-Pomorskim Centrum Kultury przypomniało nam życie i twórczość Wandy. Właściwie to trzy życia. Pierwsze - szczęśliwe, wileńskie, gdzie założyła rodzinę, publikowała swoje utwory. Prowadziła intensywną działalność polityczną i kulturalną, pełniąc funkcję wice-prezeski Związku Zawodowego Literatów Polskich w Wilnie. Współpracowała z rozgłośnią wileńską Polskiego Radia oraz różnymi czasopismami. Jeszcze z początkiem II wojny światowej wydawała polską gazetę, kiedy w 1940 roku została aresztowana wraz z mężem, przez Litwinów i przekazana Niemcom.
Tu zaczęło się drugie, tragiczne życie. Ze swoim mężem Eugeniuszem, widziała się ostatni raz w Tylży. Wojnę przeżyła w jednym z najstraszniejszych obozów koncentracyjnych w Ravensbrück. Po wojnie pracowała w warszawskiej Bibliotece Narodowej, w Toruniu była kierownikiem literackim teatru lalkowego „Baj Pomorski”. W 1951 r. zamieszkała w Żninie, gdzie rozpoczęło się Jej trzecie życie. Do końca życia napisała wiele powieści tematycznie związanych z Pałukami. Dla nas była po prostu kochaną Babunią! Każdy z nas ma, lub miał, kochaną babcię, która dużo znaczyła w jego życiu.
Ostatnie pięć lat poświęciłam przypominaniu Jej twórczości i podziwiając Jej postać. Miło było mi, że w spotkaniu, podsumowującym te pięć lat moich działań, uczestniczyła nie tylko rodzina, znajomi ale również przedstawiciele wielu instytucji kulturalnych. Było to dla mnie duże przeżycie. Jestem wdzięczna, że właśnie te spotkanie odbyło się w miejscu, gdzie 45 lat temu, po studiach, rozpoczęłam swoją pracę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz