Wieczór wspomnień

MAMO

Ugniatałaś dłońmi życia

nasz wspólny dom

azyl pędzącej codzienności

odeszłaś za szybko

zabrakło twojego uśmiechu

matczynej rady

i woalu szczęścia

Szukałam 

w zakamarkach wspomnień

twoich śladów

otwierałam  

swój  świat

nasłuchując echa

lat minionych

Dzisiaj wiem

że czekasz na mnie

w krainie ciszy i spokoju

każdego dnia

LISTOPADOWE 
ZAMYŚLENIE

Rozniećmy

światełko wspomnień

wędrując alejkami zamyślenia

Oni zakończyli już drogę

do wieczności

teraz nasza kolej

Otwarta księga

czeka

na kolejne wersy

Wyryte daty

wybijają

kolejne rocznice

Ptak już nie śpiewa

tyko przysiadł

na listku pamięci

A spadające żołędzie

przypominają

która to już jesień bez Was