Zaczęło się od „Betlejemskiego Zlotu ZHP” 10-12 grudnia. W niedzielę 12 grudnia Betlejemskie Światło Pokoju dotarło do Polski, harcerze i harcerki z ZHP odebrali je od słowackich skautów. Niestety, ze względu na trwającą pandemię, również w rym roku Betlejemski Zlot odbywał się całkowicie on-line. Koronawirus nie przeszkodził
jednak wielkiej międzynarodowej sztafecie, w ramach której płomień pochodzący z Groty Narodzenia Pańskiego obiega cały świat, niosąc nadzieję i wezwanie, by w trudnych czasach otworzyć się na pomoc drugiemu człowiekowi. W tym roku przygotowaniom do duchowej służby towarzyszyło przesłanie „Światło Nadziei”. Chcieliśmy, aby Światło było motywacją i siłą do pokonywania trudności. W dobie panującego niepokoju miało ono stać się iskrą, która zatli się w sercu każdego z nas i pomoże stawić czoła wyzwaniom. Część punktów programu transmitowana była – zarówno na Facebook’u ZHP, jak i kanale ZHP na YouTube.
14 grudnia Światło Pokoju dotarło na Pałuki, do Barcina. Zostałam zaproszona na tę uroczystość przez komendantkę Hufca „Pałuki” do Miejskiego Domu Kultury w Barcinie, dokąd pojechałam ze swoją szefową z Referatu Seniorów i Starszyzny ZHP Chorągwi Kujawsko-Pomorskiej. Odbyło się to bardzo uroczyście, przez wręczenie zaproszonym gościom lampionów z zapalonym światełkiem, który każdy mógł dalej roznieść do swoich domów, stowarzyszeń czy organizacji w których działa. Uroczystość poprzedzona została pięknym koncertem a zakończona spotkaniem instruktorskim Hufca „Pałuki”, na które również zostałyśmy zaproszone i mogłyśmy przekazać tam pierwsze egzemplarze wspomnień o dh. hm. Włodzimierze Dobaczewskiej. Promocja tej mojej nowej publikacji „Druhna Włodka, Włodzimiera” została zaplanowana na nadchodzący rok 2022, jednak ze względu na 70. rocznicę przyjazdu Włodki na Pałuki (w 1951 r.) i Jej 50. rocznicy śmierci (3 grudnia 1971) przekazaliśmy publikację Pałuczanom trochę wcześniej.
Następnego dnia podobne uroczystości odbyły się w Bydgoszczy. W kościele pw. Świętej Trójcy, gdzie harcerze przekazali Betlejemskie Światło Pokoju na ręce biskupa Bydgoskiej Diecezji w towarzystwie relikwii bł. ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego (patrona polskiego harcerstwa). Po uroczystej Mszy św. została również odsłonięta tablica upamiętniająca bydgoskie ślady patrona polskiego harcerstwa. Wszystko odbyło się bardzo uroczyście w obecności trzech harcerskich pokoleń. Podobnie było na uroczystej wigilii Hufca ZHP Bydgoszcz Miasto, która została zorganizowana 15XII w bydgoskim Seminarium. Nasz Krąg zaplanował zupełnie inne spotkanie wigilijne – w plenerze.
17 grudnia spotkałyśmy się Parku Harcerstwa Polskiego przy pamiątkowym dębie. Po zapaleniu symbolicznego ognia były życzenia, harcerskie śpiewy i opłatek, który każda przełamała symbolicznie – niby dzieląc się z innymi. Słuchać było łamanie tego symbolicznego daru i zupełnie inny, ale bardzo świąteczny klimat. Dla starszych harcerek, które pamiętały jeszcze potajemne spotykanie się w wigilie wieczory w lesie, miało to dodatkowy wymiar. Wędrówka po lesie zakończona została przekazaniem przez komendantkę symbolicznych pierników z życzeniami i kolejnych odznak „Harcerskiego Opiekuna Miejsc Pamięci” wręczonym przez władze naszego Hufca ZHP. Na zakończenie zamiast „pożegnalnego kręgu”, rozeszłyśmy się po lesie wieszając na drzewach „bombki”, czyli zimową karmę dla ptaków – naszych małych przyjaciół. Było zdrowo, uroczyście i sentymentalnie, ale bardzo „po harcersku”.
20 grudnia odbyło ostatnie w tym roku spotkanie DKK Mówionej. Rozmowa toczyła się wokół książki „Przegwizdane” - powieściowego debiutu z 2014 roku francuskiej pisarki Aurelie Valognes. Nasze grudniowe spotkanie miało charakter świąteczny, była choinka, były życzenia i nawet prezenty. Bardzo sympatycznie.
Kolejne spotkanie odbędzie się 24 stycznia 2022 o godz. 16:00. Przedmiotem dyskusji będą dwie książki: „Nowa Zelandia. Podróż przedślubna” Janusza Leona Wiśniewskiego i Eweliny Wojdyło oraz „Wielkie kłamstewka. ” – powieść australijskiej autorki Liane Moriarty.
Prawie świąteczny charakter miało również spotkanie w „ORIONIE”.
21 grudnia zostaliśmy zaproszeni tutaj na promocję antologii „Konstelacje Oriona”, która ukazała się na zakończenie roku, a podsumowująca cykliczne spotkania organizowane przez Dom Kultury Bydgoskiej Spółdzielni Mieszkaniowej „Orion” przy współpracy ZLP Oddziałem Bydgosko-Toruńskim. Antologia dokumentuje działalność Salonu Literackiego „Orion”, który działa już od pięciu lat (2016-2021). Prezentuje krótkie biografie występujących gości, jak również fragmenty ich twórczości. Całość bardzo ładnie opracowana i wydana przez Bibliotekę „Tematu” pod mecenatem Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej i opatrzona mottem Stanisława Staszica „ Talent jest jak kawałek szlachetnego, ale surowego metalu: dopiero pilna praca go obrobi i wartość mu wielką nada”. Miło, że wśród czterdzieści występujących tam gości znalazła się również moja skromna osoba.
Teraz trzeba się już zająć przygotowywaniem rodzinnej wigilii, która w tym roku będzie również „wirtualna”. Połączymy się z naszymi dziećmi on-line.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz